Staw stabilizują więzadła:

• barkowo - obojczykowe AC wzmacnia powierzchnię górną torebki stawowej
• kruczo - obojczykowe CC ma dwie części:
  • a) więzadło czworoboczne
  • b) więzadło stożkowate (bardziej przyśrodkowo)
• kruczo - barkowe
• kruczo - ramienne

Do zwichniecia dochodzi zazwyczaj w mechanizmie bezpośrednim (sport, wypadki komu-nikacyjne) ale tez pośrednim (upadek na wyciągniete ramię) RTG z obciązeniem, projekcja pachowa.

Podział uszkodzeń :

• I º - rozciągniecie więzadła barkowo - obojczykowego
• II º - rozerwanie więzadła barkowo - obojczykowego, rozciągnięcie w. kruczo - obojczykowego
• III º - rozerwanie więzadeł kruczo - obojczykowych (zwichniecie w stawie)

Leczenie I i II -zachowawczo, III i czasem II operacyjnie
- druty K, popręg Webera, śruba Boswortha przez obojczyk w wyrostek kruczy, pętla dakronowa (MIS), rekonstrukcja artroskopowa

Postawa to układ ciała w pozycji stojącej.

Skrzywienie boczne jako wada postawy:

Wada postawy to wyraźne odchylenie od postawy zwykłej dające się skorygować czynnie lub biernie bądź cofające się w czasie naturalnego przebiegu wzrostu - najczęstszą jest wygięcie kręgosłupa piersiowo-lędźwiowego lub lędźwiowego w lewo zwykle nie przekraczające 20o i w teście Adamsa dające uwypuklenie po stronie po stronie wklęsłej.

• Plecy okrągłe - pogłębienie kifozy piersiowej
• Plecy wklęsłe - pogłębienie lordozy lędźwiowej
• Plecy okrągło-wklęsłe - pogłębienie kifozy piersiowej i lordozy lędźwiowej
• Plecy płaskie - spłycenie kifozy piersiowej i lordozy lędźwiowej

Oś kolana i jej zmiana w zależności od wieku :

- noworodek - kolana szpotawe
- 9-12 m. ż. - 0o
- 2-3 r. ż. - koślawość 10o
- od 7 r. ż. - koślawość 8o kobiety i 7o mężczyźni

Wizyta Ortopedyczna zarówno dzieci jak i dorosłych pozwala na ocenę zaburzeń osiowych kręgosłupa i stawów kolanowych oraz dobranie ewentualnych ćwiczeń bądź w razie potrzeby kwalifikację do leczenia operacyjnego.

Wczesne wykrycie i profilaktyka pozwalają uniknąć leczenia inwazyjnego.

Urazy stawu kolanowego należą do najczęstszych kontuzji narządu ruchu. Nieleczone i źle zdiagnozowane prowadzą do trwałej dysfunkcji i uniemożliwiają powrót do pełnej aktywności .
Istotne jest właściwe postępowanie już od samego początku celem ochrony potencjalnie uszkodzonych elementów stawu.
Badanie kliniczne i badania obrazowe pozwalają na prawidłowe leczenie i powrót do całkowitej sprawności fizycznej.

Bezpośrednio po urazie należy zastosować się do poniższych zaleceń :

• Odpoczynek - przerwij aktywność fizyczną powodującą ból lub tkliwość kontuzjowanej okolicy
• Lód - schładzaj okolicę urazu (uważając by nie spowodować odmrożenia tkanek) za pomocą lodu lub żelowego okładu co zmniejszy ból i obrzęk - 4-5x dziennie przez 10-15 minut
• Unieruchomienie - bandaż elastyczny lub orteza pozwoli na wstępne usztywnienie i uchroni przed dalszym urazem ( ucisk nie może być zbyt mocny )
• Uniesienie - ułóż wyżej kończynę dolną co zapewni prawidłowy przepływ krwi i zmniejszy powstający obrzęk

W przypadku poważnych urazów bezzwłocznie skontaktuj się wykwalifikowany personelem medycznym - wczesna interwencja zapobiegnie komplikacjom.

Zespół bolesności bocznego przedziału stawu łokciowego. Schorzenie spowodowane przeciążeniem mięśni prostowników nadgarstka i palców którego typowym objawem jest silny ból okolicy bocznej stawu łokciowego gdzie przyczepiają się powyższe mięśnie. Choroba jest częstsza u płci męskiej, zwykle występuje w wyniku forsownego wykonywania powtarzalnych czynności co prowadzi do miejscowych mikrourazów.

Leczenie: wyeliminowanie niekorzystnych ruchów, odpoczynek, fizykoterapia.
Skuteczną formą terapii jest miejscowe podanie osocza bogatopłytkowgo lub ostrzyknięcie lekiem sterydowym i znieczulającym.

Jest to schorzenie charakteryzujące się drętwieniem i zaburzeniem czucia w obrębie palców - głównie palca wskazującego, środkowego i kciuka. Częściej występuje u kobiet, u chorych na RZS, osób otyłych, może mieć związek z pracą ręczną.
Przyczyną jest ucisk na nerw pośrodkowy co może w konsekwencji prowadzić do jego przewężenia i przerwania.
Nieleczona choroba prowadzi do niedowładów.

Leczenie: W początkowym etapie leczenia unieruchomienie i zabiegi fizykalne mogą przynieść poprawę.
Leczeniem z wyboru, szczególnie w zaawansowanym stadium jest leczenie operacyjne.

W diagnostyce wykorzystywane jest badanie : EMG oraz USG.

Schorzenie charakterystyczne dla osób uprawiających aktywności fizyczne powiązane z wyskokiem np. koszykówka, piłka ręczna.

Jest ono następstwem mikrourazów powstających w obrębie więzadła rzepki powtarzających na skutek nadmiernych przeciążeń.
Efektem przeciążeń jest ból odczuwany w obrębie przyczepu więzadła do rzepki, może przebiegać z obrzękiem.
Ból stopniowo ulega nasileniu, przeciążanie więzadła może prowadzić do jego uszkodzenia, osłabieniu ulega aparat wyprostny stawu kolanowego.

Rozpoznanie opiera się na badaniu klinicznym i USG.

Leczenie: okłady z lodu, leki p/zapalne, fizykoterapia oraz ćwiczenia W diagnostyce wykorzystywane jest badanie : EMG oraz USG.